Οι υποψήφιοι δήμαρχοι του Ωραιοκάστρου πρέπει να ξεκαθαρίσουν εκ των προτέρων με ποιους θα συνεργαστούν μετεκλογικά
Για τον Δημήτρη Σαραμάντο η «μπίλια» στην εκλογική… ρουλέτα των αυτοδιοικητικών εκλογών του ερχόμενου Μαΐου κάθισε στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας. Ο τέως δήμαρχος Ωραιοκάστρου πήρε μία απόφαση που φάνηκε ότι υπήρχε ως σκέψη στο μυαλό του εδώ και καιρό και μόνο ως βεβιασμένη δε θα μπορούσε να χαρακτηριστεί.
Ωστόσο τα «απόνερα» αυτής της απόφασης του κ. Σαραμάντου είναι σίγουρο πως θα συμβάλουν καταλυτικά στο σκηνικό της πολιτικής «έντασης» που ήδη στήνεται στο Ωραιόκαστρο και που αναμένεται να χαρακτηρίσει την προεκλογική περίοδο με πολύ παρασκήνιο και λεπτές ισορροπίες από πλευράς των υποψηφίων δημάρχων.
Όσο και αν προσπαθήσει ο ίδιος να κρατήσει μία ουδέτερη στάση, οι κινήσεις των δυνατών στελεχών της δημοτικής παράταξης «ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟ ΤΩΡΑ» αλλά, κυρίως, οι δικές του «κατευθύνσεις», είναι αυτές που θα παίξουν καταλυτικό ρόλο για το προς τα που θα γείρει η πλάστιγγα στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2019.
Είναι σίγουρο πως η προεκλογική παράδοση θέλει σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις ανά την Ελλάδα, οι υποψήφιοι δήμαρχοι να διεκδικούν τα πλέον ηχηρά ονόματα του τόπου προκειμένου να «χτίσουν» ένα δυνατό ψηφοδέλτιο για να περάσουν το κατώφλι του δημαρχείου.
Όπως επίσης είναι σίγουρο πως και γι’ αυτά τα ηχηρά ονόματα θα φτάσει το πλήρωμα του χρόνου, καθώς θα κληθούν να επιστρέψουν στους πολίτες αυτά που τους «χρωστούν», δηλαδή, θα λογοδοτήσουν τόσο για την πολιτική τους πορεία όσο και για τις επιλογές τους, ιδίως όταν αυτές έχουν οδηγήσει σε μία νέα διοίκηση πολύ χειρότερη από την προηγούμενη. Και αυτός ο κανόνας ισχύει παντού. Είναι λάθη που δεν πρέπει να επαναλαμβάνονται.
Απαιτούνται συνεργασίες…
Είναι σαφές πως ο νέος εκλογικός νόμος εξασφαλίζει την αντιπροσωπευτικότητα, αλλά για την κυβερνησιμότητα της επόμενης ημέρας απαιτούνται συνεργασίες, γεγονός που, σύμφωνα με όσους γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα στο Ωραιόκαστρο, προϋποθέτει θέληση και ειλικρίνεια προκειμένου να επιτευχθούν αυτές οι συνεργασίες μετά «την απομάκρυνση από το… ταμείο», δηλαδή, μετά το κλείσιμο της κάλπης.
Τρανταχτό παράδειγμα αποτελεί άλλωστε η προεκλογική συνεργασία της δεύτερης Κυριακής στις δημοτικές εκλογές του 2014 μεταξύ του Αστέριου Γαβότση και του Γιώργου Παπακωνσταντίνου. Το εκλογικό αποτέλεσμα που προέκυψε από αυτή τη σύμπραξη έστειλε μεν στο δημαρχείο τον νυν δήμαρχο, όμως η μη τήρηση -σύμφωνα με τον κ. Παπακωνσταντίνου- των προεκλογικών δεσμεύσεων του κ. Γαβότση για τον τόπο, οδήγησε σε ένα εξαιρετικά συγκρουσιακό κλίμα το οποίο διατηρείται μέχρι και σήμερα.
Τώρα βέβαια το θεσμικό πλαίσιο έχει συθέμελα αλλάξει, ωστόσο η ανάγκη για αληθινές συνεργασίες δεν εξακολουθεί μόνο να υπάρχει, αλλά και να επιβάλλεται πλέον.
Οι υποψήφιοι δήμαρχοι για τον δήμο Ωραιοκάστρου είναι βέβαιο πώς θα προσπαθήσουν να δείξουν μία αξιοπρεπή εικόνα που θα τους επιτρέψει να κάνουν το «βήμα» μπροστά.
Ξεκάθαρες αποφάσεις…
Το σημαντικό όμως αυτή τη φορά είναι, ότι θα πρέπει οι υποψήφιοι δήμαρχοι να κοιτάξουν κατάματα τους ψηφοφόρους και να πουν, χωρίς δεύτερες σκέψεις, τις θέσεις τους αλλά κυρίως με ποιους ταιριάζουν και με ποιους θα συνεργαστούν μετεκλογικά! Να πάρουν από τώρα αποφάσεις, να είναι ξεκάθαρες και όχι αίφνης να «προκύψουν» μετά τις εκλογές. Θα πρέπει από τώρα να γνωρίζει μέχρι και ο τελευταίος δημότης του Ωραιοκάστρου αν ψηφίσει τον Αστέριο Γαβότση παίρνει πχ «πακέτο» και τον Παντελή Τσακίρη, ή αν επιλέξει τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου θα βρεθεί πχ αγκαλιά με τον Γρηγόρη Εδιρνέλη ή αν στηρίξει τον Ανέστη Πολυχρονίδη έρχεται «παρέα» με τον Παντελή Σκαρλάτο, ή πάλι από την αρχή με την ανάποδη φορά και ανακατεμένα όλα τα παραδείγματα, κ.ο.κ (οι αναφορές είναι εντελώς τυχαίες). Άλλωστε ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνση από το… ταμείο, εν προκειμένω το εκλογικό…
Κ.Π.
