Του ΓΡΗΓΟΡΗ ΕΔΙΡΝΕΛΗ*
Δημήτρης Αβραμόπουλος, Επίτροπος της ΕΕ για το μεταναστευτικό: «Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μια ισχυρή Ένωση. Δεν αποδυναμώνεται ούτε από τις αφίξεις ευάλωτων ανθρώπων που ζητούν προστασία, ούτε από τρομοκρατικές επιθέσεις. Μπορεί όμως να αποδυναμωθεί από την άνοδο του εθνικισμού και της ξενοφοβίας, την επανεμφάνιση των σκοτεινών φαντασμάτων του παρελθόντος».
Μέσα από την ξενοφοβία εκδηλώνεται ο φόβος για όποιον είναι διαφορετικός από μας όχι μόνο στη φυσική του μορφή, αλλά και στην κουλτούρα, στη θρησκεία ή στους τρόπους ζωής. Ο φόβος για τον ξένο σαφώς και δεν είναι ρατσισμός, σαφώς και δεν εκδηλώνεται με βία, σαφώς και δεν είναι ιδιαιτέρως επικίνδυνος.
Αν όμως η ξενοφοβία δεν προσεχθεί, εύκολα καθίσταται ο καλός αγωγός του ρατσισμού. Κινείται λοιπόν στις παρυφές του φαινόμενου του ρατσισμού. Ο ρατσισμός ξεκινά από τον άνθρωπο και απευθύνεται σε άλλον άνθρωπο.
Ρατσισμός σημαίνει να διακρίνεις, να μεταχειρίζεσαι άσχημα, να αφαιρείς αδικαιολόγητα δικαιώματα από έναν άνθρωπο φτάνοντας ως την ωμή βία, την ένταση της Κου Κλουξ Κλαν, τους ξυλοδαρμούς στις γειτονιές, σημαίνει απαγόρευση άσκησης δικαιωμάτων, γκέτο κ.ο.κ. Να βλέπουμε με εχθρότητα και προκατάληψη τους ανθρώπους. Ο ρατσισμός και η ξενοφοβία στην Ελλάδα σήμερα είναι επίφοβα ζητήματα και δεν μπορούν να εκλείψουν παντελώς. Κάποια από τα συνηθέστερα είδη ρατσισμού είναι ο φυλετικός, ο θρησκευτικός, ο κοινωνικός κ.α.
Θρησκευτικός ρατσισμός είναι η ιδεολογία αυτή που δηλώνει ότι άνθρωποι που πιστεύουν στην Α θρησκεία, είναι π.χ ανώτεροι από αυτούς που πιστεύουν στην Β,Γ και Δ θρησκεία. Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν σε διάφορες θρησκείες. Αυτό φυσικά δεν τους κάνει ανώτερους ή κατώτερους από κάποιους άλλους, μιας και όλοι είναι απλά άνθρωποι, ίδιοι, απλώς με διαφορετικά πιστεύω και χαρακτηριστικά.
Η αντίληψη ότι ο τάδε πιστεύει σε διαφορετική θρησκεία από εμάς, άρα είναι κατώτερος, ονομάζεται ρατσισμός και πιο συγκεκριμένα για αυτήν την περίπτωση, θρησκευτικός ρατσισμός.
Κοινωνικός ρατσισμός είναι ο ρατσισμός που υπάρχει μεταξύ των ανθρώπων που ανήκουν σε διαφορετικές κοινωνικές τάξεις, που έχουν διαφορά π.χ στα οικονομικά τους, στην περιοχή που μένουν, στις πολυτέλειες που έχουν, κ.λ.π.
Για παράδειγμα η ιδεολογία ότι επειδή ένας μένει σε μια υποβαθμισμένη περιοχή σε σχέση με έναν άλλον, είναι κατώτερος άνθρωπος, αποτελεί κοινωνικό ρατσισμό. Στην ουσία είναι και οι δύο, απλά άνθρωποι.
Σήμερα με την άνοδο των ακροδεξιών κομμάτων και των φασιστικών – ρατσιστικών μορφωμάτων στην Ευρώπη αλλά και σε όλο τον κόσμο, ο κίνδυνος της φασιστικοποίησης της ζωής μας καθίσταται ιδιαίτερα επίκαιρος και υπαρκτός. Όλοι εμείς οι δημοκρατικοί πολίτες της γης, έχουμε το καθήκον να μην επιτρέψουμε τον ρατσισμό και τον εθνικισμό να χτυπήσει τη πόρτα μας και την βαρβαρότητα να εισβάλλει στη ζωή μας. Όλοι μας κατοικούμε τον ίδιο πλανήτη.
*Ο κ. Γρηγόρης Εδιρνέλης είναι δημοτικός σύμβουλος Δήμου Ωραιοκάστρου
